He jij daar. Ja jij mama.
Ik zie jou wel. Je bent niet alleen
Je bent door je instagram aan het scrollen. De ene na de andere foto flitst voorbij.
Eigenlijk wil je stoppen met kijken want je voelt je rot. Je hebt zo’n dag dat je het gevoel hebt dat je op alle fronten faalt.
Een overactieve moeder komt op school aan met een pracht gestijlde traktatie. Terwijl jij met moeite een zakje chips in een mandje duwt en voor de vorm er een ballon aan knoopt.
Tijdens het werk dwaal je af. Want de nacht was kort en de dagen zijn soms lang. Je kijkt met afgunst naar collega’s die wel bij de les zijn en die moeder die wel alle ballen in de lucht lijkt te houden.
Je kijkt in de spiegel en ziet een vermoeide en net wat (naar jouw eigen hoge lat) te volle vrouw. Aan sporten moet je niet denken en je ploft op de bank met een kop thee en reep chocolade.
Tijdens die banksessie zit je te scrollen op social media en je ziet de ene na de andere moeder/vrouw die een trotse selfie maakt in de sportschool of die moeiteloos na het baren van een x aantal kinderen de draad weer oppakken. Het voelt zo oneerlijk.
Waar jij met moeite een fatsoenlijke maaltijd op tafel zet is er dan die andere moeder die om 6 uur in de ochtend al pancakes staat te bakken. Die haar kinderen leert koken en die met vlagen haar voeding uitdenkt en gevarieerd eet. Die moeder die moeiteloos de lekkerste hapjes maakt, maaltijden a la minuut bedenkt met wat er in de koelkast ligt en die haar kids ook nog vaak zover krijgt het ook nog op te eten. Aan tafel. Met elkaar.
Alvast sorry. Sorry als ik ooit jou het gevoel geef dat jij minder bent.
Maar besef achter elke foto zit een verhaal. Een moeder die om 6 uur in de ochtend aan het koken is is wellicht geen doorzetters of een powervrouw. Misschien is het een vrouw die zich alleen voelt, verloren in een pittige dag die eraan komt en is dit haar manier om een beetje ‘sain’ te blijven. Een moment voor zichzelf iets creëren en haar gedachten uit te zetten tijdens het koken.
Die moeder met die prachtige traktaties heeft misschien wel al een week lang verschrikkelijke ruzie met haar partner en door haar creatieve brein aan het werk te zetten vergeet ze dit even en voelt zich weer mens.
De vrouw die moeiteloos lijkt te gaan sporten met een rits kinderen thuis heeft dit wellicht nodig. Nodig om niet door te draaien en zichzelf goed te voelen. Na jaren geen controle hebben over een zwanger lijf geeft het haar kracht om dit weer terug te krijgen en de ballen uit haar broek te trainen.
Na 8 jaar moeder zijn heb ik ontzettend veel geleerd. En dat is vooral de kracht van andere vrouwen gebruiken en omarmen. Vraag hulp bij de knutselmoeder voor tips en DIY’s of nog beter, informeer of ze niet een opdracht voor de traktaties binnen wilt slepen.
Informeer bij Sporty Spice of ze je kan helpen of kijk eens jaloers naar haar billen van staal. En nog beter… geef haar eens een compliment of uit je waardering voor haar tomeloze inzet en doorzettingsvermogen.
Tja en doe moeder die als een achterlijke staat te koken als alle shit in elkaar lijkt te storten. Quelle surpirse. C’est moi.
Laat haar gewoon doorgaan met praten over voedingsstoffen of recept combinaties alsof haar leven ervan af hangt. Neem haar tameloze stroom aan stories niet altijd te serieus en besef dat ook ik jankend op de trap zit soms van wanhoop omdat ik echt niet meer weet of ik het goed doe als moeder. En besef dat ik een hoop deel om je te inspireren, cijfer jezelf niet weg maar kijk of je de inspiratie kan toepassen op jouw eigen wensen en kunnen.
Koken is mijn superpower maar ik ben zeer jaloers op knutselmoeders, gestructureerde moeders, moeders die eindeloos spelen met hun kind, moeders die er elke dag uitzien als een fotomodel, moeders die hun shit wel op orde te lijken hebben zeg maar.
jaloers · een negatief gevoel over het bezit van een ander
Maar eigenlijk is jaloers niet het juiste woord. Want ik ben niet jaloers. Eigenlijk alleen maar takke trots dat een andere vrouw/moeder zich goed voelt en ik zie ze. En ik benijd ze niet maar zie ze als inspratiebron. En eerlijk, de ene dag gaat dat beter dan de andere 😉
Maar laten we met liefde naar elkaar kijken. Want #dieanderemoedersdoenookmaarwat
Prachtig Manon! Helemaal waar, we zijn allemaal onzeker en moeder zijn is prachtig en tegelijkertijd doodeng. Ik ben het vooral eens met elkaar omarmen en een compliment geven. Hoe mooi is dat, en het geven is vaak zelfs nog mooier dan het ontvangen. Dus hierbij een compliment aan jou Manon, ik vind het knap dat je zo eerlijk bent en ik vind je een geweldige moeder, je hebt humor, creativiteit, gezellige chaos, maar vooral de liefde straalt er vanaf, en dat lijkt me het voornaamste❤️ Fijne dag!